Placek z rabarbarem

#gotujZdionisem #pieczZdionisem

Trwa sezon na rabarbar. Naprawdę – nie potrzebujesz więcej powodów, żeby upiec ciasto z rabarbarem. 🙂

Słodkie, z nutą kwaskową (cytryna i rabarbar), wilgotne, miękkie, delikatne. PYSZNE! Autorką przepisu na samo ciasto jest Sian, moja przyjaciółka z Port St. Mary na południu Wyspy Man.

Wyspa Man to jedno z moich miejsc na Ziemi. Mieszkałem tam kilka lat, odwiedzałem ją kilkanaście razy. Napisałem o niej książkę. Na wyspie wyuczyłem się pierwszego zawodu (czyściciel małż) i zdobyłem barmańskie szlify. Rozważałem też karierę w cukiernictwie, gdy razem z Sian – jako kolektyw „Deliciously different” – piekliśmy i sprzedawaliśmy na kawałki nasze genialne wypieki.

Całą historię opowiadam na filmie. A teraz do dzieła.

SKŁADNIKI:

800 gramów rabarbaru

225 gramów masła

225 gramów mąki

225 gramów cukru (biały lub brązowy, ewentualnie z domieszką cukru waniliowego)

3 jajka

2 łyżeczki proszku do pieczenia

szczypta cynamonu

skórka otarta z cytryny

PRZYGOTOWANIE:

Masło (w temperaturze pokojowej) porządnie utrzyj z cukrem. Nie pospieszaj miksera, daj mu dobrych 5-7 minut. Stopniowo dodawaj jajka. Następnie dodaj proszek do pieczenia i przesianą mąkę. Wymieszaj. Dodaj cynamon i skórkę otartą z cytryny, wymieszaj.

W formie (wysmarowanej masłem i wysypanej bułką tartą lub zabezpieczoną papierem do pieczenia) umieść 3/4 ciasta. Wyłóż rabarbar pokrojony w drobne kawałki i przykryj resztą ciasta.

Piecz w temperaturze 180 stopni (z termoobiegiem) przez ok 50-55 minut.

Gdy ciasto ostygnie, udekoruj je cukrem pudrem lub lukrem sporządzonym z soku z cytryny i cukru pudru.

SMACZNEGO!

SPANAKORIZO

#gotujZdionisem

Ryż ze szpinakiem – czyli jeden z kulinarnych greckich klasyków i odpowiedź na włoskie risotto. Danie idealne – super zdrowe, super smaczne i super proste w przygotowaniu. Idealne na obiad lub kolację.

Bywalcy greckich tawern wiedzą, że spanakorizo może być gęstsze, rzadsze, mniej lub bardziej cytrynowe, mniej lub bardziej „szpinakowe”, ale zawsze jest pyszne.

Ktokolwiek to danie wymyślił, miał nosa do kompozycji: delikatny ryż, rozpływająca się w ustach, przyduszona cebulka, aromatyczny koperek, świeży szpinak – już nie chrupiący, jeszcze nie rozgotowany. No i cytryny – sok i skórka starta na tarce – które dają potrawie smakowego kopniaka.

Cudo!

SKŁADNIKI (na 4 porcje):

1 kg świeżego szpinaku

300 gramów ryżu

4 cebule

3-4 ząbki czosnku

pęczek koperku

pęczek szczypiorku lub zielonej cebulki

sól, pieprz, suszone oregano

100-150 ml oliwy

1,5 litra bulionu warzywnego

150 ml białego wina

100 gramów fety

PRZYGOTOWANIE:

Posiekaną cebulę i czosnek przysmaż na oliwie – do zeszklenia. Dodaj połowę posiekanego koperku i zielonej cebulki. Smaż przez 2-3 minuty, często mieszając. Dodaj ryż i wymieszaj. Smaż przez dwie minuty. Wlej wino. Mieszaj. Gdy alkohol wyparuje, dodaj bulion. Gotuj bez przykrycia, od czasu do czasu mieszając. Po 12-15 minutach ryż napęcznieje, jeśli wypije cały bulion, dodaj nieco wody i resztę składników: sok i skórkę z cytryny (startą na dużych oczkach), sól, pieprz, oregano, koperek i cebulkę. Wymieszaj.

Dodaj szpinak (wcześniej dokładnie go przepłucz!) – jest go dużo, więc możesz to zrobić na dwa razy. Mieszaj delikatnie przez kilka minut, aż liście częściowo stracą sprężystość, lekko zwiotczeją, ale ich kolor nadal będzie intensywnie zielony.

W razie konieczności dodaj jeszcze trochę wody lub bulionu – spanakorizo powinno mieć (ja przynajmniej tak lubię najbardziej) konsystencję dość gęstej zupy.

Serwuj z pokruszoną fetą i kilkoma kroplami świeżej oliwy.

SMACZNEGO!

P.S. Najlepiej smakuje od razu po przygotowaniu – przy odgrzewaniu ryż dodatkowo pęcznieje i staje się bardzo miękki.

RABARBARITIS

#gotujZdionisem

Rabarbaritis – czyli tradycyjne greckie ciasto z rabarbarem i płatkami róży 😉

Jak powszechnie wiadomo, Grecja rabarbarem stoi. Uprawy rabarbaru zajmują połowę greckiego terytorium, więcej niż gaje oliwne.

A ulubione ciasto Greków to właśnie rabarbaritis. Nie, nie portokalopita, nie bougatsa, nie karidopita – rabarbaritis. Spytajcie, kogo chcecie, a potwierdzi.

Kruchy spód, krucha, słodka kruszonka, a pomiędzy słodko-kwaśny rabarbar, miękki i mięsisty. Nuta cynamonu i róża (płatki róży utarte z cukrem lub gęsta konfitura z róży) wystrzeliwują ciasto w smakowy kosmos. Z wrażenia oszalejecie! 😊

Że nigdy w Grecji nie jedliście rabrbaru, nigdy nie widzieliście rabarbaritisa w cukierni, w piekarni? No bo wykupili, wykupują na pniu. Grecy nie chcą, żeby turyści zabrali im także ich ulubione ciasto, więc się umawiają z cukiernikami i ci im pod ladą zostawiają blachę lub dwie. To znana praktyka.

Spróbujcie, a zrozumiecie dlaczego!

Podstawą jest tradycyjne kruche ciasto – jak na szarlotkę. Skorzystajcie z waszego ulubionego. Ja się wspomogę przepisem, który krąży po internecie, na kulinarnych forach i blogach – na przykład na mojewypieki.com (lekko przez mnie zmodyfikowanym).

SKŁADNIKI na ciasto:

500 gramów mąki

250 gramów zimnego masła

130 gramów cukru pudru

2 łyżeczki proszku do pieczenia

3 żółtka

3 łyżki jogurtu

SKŁADNIKI nadzienia:

8-10 dorodnych lasek rabarbaru

3 jabłka (jeśli masz więcej rabarbaru, możesz całkowicie zrezygnować z jabłek)

2 łyżki mąki ziemniaczanej

2-3 łyżki cukru

szczypta cynamonu

skórka otarta z cytryny

PRZYGOTOWANIE:

Mąkę z proszkiem do pieczenia przesiej do dużej misy, dodaj cukier puder, żółtka, jogurt i masło. Nie cackaj się z wyrabianiem, zagnieć możliwie szybko i podziel na dwie części – tą nieco większą wyłóż formę (najlepiej z wyjmowanym dnem; wcześniej na spodzie wyłóż papier do pieczenia), nakłuj widelcem i włóż do lodówki – na co najmniej pół godziny. Drugą część (nieco mniejszą „połówkę) owiń folią i włóż do zamrażarki.

Piekarnik nagrzej do 180 stopni Celsjusza i podpiecz ciasto przez 10 minut – ma się lekko zabrązowić.

Gdy lekko ostygnie, rozsmaruj po cieście płatki róży utarte z cukrem lub gęstą różaną konfiturę, a następnie posyp bułką tartą lub drobno zmielonymi orzechami.

Rabarbar umyj i pokrój z centymetrowe paski. Dodaj do nich obrane, posiekane jabłka, cukier, mąkę ziemniaczaną, skórkę z cytryny i cynamon. Dokładnie wymieszaj.

Owoce wyłóż na cieście posypanym bułką tartą. Zetrzyj na nie zamrożone ciasto.

Piecz około godzinę w temperaturze 180 stopni Celsjusza.

Jedz, gdy wystygnie, posypane cukrem pudrem.

SMACZNEGO!

GIGANTES

#gotujZdionisem

GIGANTES – zapiekana fasola w gęstym sosie pomidorowym, z mocą warzyw i przypraw, wśród których najważniejszą jest cynamon. Danie pyszne i kojące.

W greckich tawernach figuruje jako meze, czyli przystawka, w domu Sturisa jako wspaniałe danie główne – kolacja, z czerwonym winem i świeżym pieczywem.

SKŁADNIKI:

500 gramów fasoli (im większe nasiona, tym lepiej)

2 cebule

2 ząbki czosnku

dwie puszki pomidorów

łyżka przecieru pomidorowego

1-2 marchewki

100 gramów selera naciowego

natka pietruszki

sól, pieprz, cynamon

100 gramów fety

150 ml oliwy z oliwek

1 litr wody / bulionu

PRZYGOTOWANIE:

Fasolę namocz przez noc – nie dłużej niż 12 godzin. Wypłucz, a następnie wsyp do garnka z wodą i gotuj około godziny. NIE SÓL – bo stwardnieje. Odcedź, gdy fasola nieco zmięknie.

W innym garnku podsmaż na oliwie pokrojoną cebulę i czosnek, dodaj plastry marchewki i pokrojony drobno seler (razem z liśćmi). Dodaj posiekane zioła i przyprawy, a następnie pomidory i przecier pomidorowy. Wymieszaj i pogotuj kilka minut.

Fasolę umieść w brytfannie. Wylej sos i wodę / bulion, i wymieszaj. Włóż do piekarnika nagrzanego na 190 stopni Celsjusza i piecz przez około godzinę – dłużej, jeśli po tym czasie fasola wciąż jest twarda(wa).

W razie konieczności, jeśli zauważysz, że brakuje wody, dolej kilka łyżek.

Gigantes są gotowe, gdy fasola zmięknie, a sos zgęstnieje.

Serwuj z pokruszoną fetą, ulubionymi ziołami i świeżym pieczywem.

Odgrzewaj w piekarniku – pod przykryciem z folii aluminiowej.

SMACZNEGO!

Audiobook na trudne czasy…

Do Grecji w najbliższym czasie raczej nie pojedziemy. Może w lipcu, może w sierpniu, a może dopiero w przyszłym roku 😦

PANDEMIO – SPADAJ!

Co nam zostaje, jakie sposoby na grecką tęsknotę? Może wam poczytam „Gorzkie Pomarańcze”?

Fragment do posłuchania na zachętę:

Jeśli uznacie, że dobrze Wam robią Gorzkie, nabądźcie całość tu: https://link.do/lHCxz

KOLOKITOKEFTEDES

#gotujZdionisem

Pyszne placuszki z cukinii, z ziołami i fetą (greccy kuzyni placków ziemniaczanych) – wspaniała smakowa bomba, idealna na średni głód, niezależnie kiedy was dopadnie. W Grecji podawane są jako przystawki, ale wystarczy podwoić lub potroić porcję i mamy obiad lub kolację 😉

Wariacji placków jest wiele – znajdziecie przepisy, w których cukinię uzupełnia marchewka lub korzeń pietruszki, ale moją ulubioną jest wersja klasyczna.

Zioła są obowiązkowe – im więcej, tym lepiej.

SKŁADNIKI:

2 cukinie

1-2 cebule

1-2 ząbki czosnku

2 jajka

200 gramów fety

3-4 łyżki mąki

skórka otarta z połowy cytryny

sól, pieprz, suszone oregano

bazylia, koperek, tymianek, mięta – dużo

olej do smażenia

PRZYGOTOWANIE:

Cukinie zetrzyj na tarce, przełóż na ścierkę i porządnie wyciśnij wodę (im mniej wody zostanie, tym mniej mąki będzie potrzebne). Włóż do miski, dodaj rozkłócone jajka, mąkę, przyprawy, skórkę z cytryny i zioła. Wymieszaj. Dodaj pokruszoną fetę, wymieszaj. Smaż na gorącym oleju z obu stron. Po usmażeniu wyłóż na ręcznik papierowy, by odsączyć nadmiar tłuszczu.

Podawaj ze śmietaną, jogurtem lub tzatzikami (przepis na tzatziki znajdziesz TUTAJ)

SMACZNEGO!

TIROPITA

#gotujZdionisem

Istnieje duża szansa, że zakochacie się w tiropicie na zabój. Słona (dzięki fecie) chrupiąca, sycąca – wspaniała. Jako przekąska, śniadanie lub danie główne (jeśli dorobicie do niej sałatę).

Jeden z kulinarnych cudów, jakie Grecja dała światu.

Możesz samodzielnie przygotować ciasto filo (przepis znajdziesz tutaj) albo posłużyć się kupnym. W tym drugim przypadku upieczenie tiropity będzie bardzo proste i szybkie.

SKŁADNIKI:

400 gramów ciasta filo

600 gramów fety

150 gramów startego czedaru / goudy

pół litra mleka

3 jajka

sól, pieprz

świeże zioła: koperek, mięta lub wasze ulubione

200 ml oliwy z oliwek lub roztopionego masła

PRZYGOTOWANIE:

Farsz: pokruszoną fetę wymieszaj ze startym żółtym serem, rozkłóconymi jajkami i mlekiem. Dodaj posiekane zioła, sól i pieprz. Wymieszaj. Nie martw się, jeśli farsz będzie dość rzadki – filo jest w stanie pochłonąć sporo płynów.

Blaszkę/naczynie żaroodporne wysmaruj oliwą. Pierwsze cztery warstwy ciasta filo wyłóż tak, by zakrywały dno i jednocześnie wystawały poza krawędzie blachy. Posmaruj je oliwą lub roztopionym masłem. Kolejne cztery warstwy ciasta zroluj w harmonijkę (każdą osobno) i ułóż je na spodzie naczynia – wysmaruj oliwą. Na nich rozłóż jeszcze dwie warstwy ciasta i skrop je oliwą. Rozprowadź po nich cały farsz, a następnie zakryj go pozostałymi warstwami ciasta – każdą oliwiąc z osobna. Wystające fragmenty ciasta zroluj do środka. Ostrym nożem zamarkuj krojenie pity. Ostrzem noża nie szoruj po dnie, natnij jedynie wierzchnie warstwy filo – dzięki temu łatwiej będzie uporać się z upieczoną pitą.

Po raz ostatni wysmaruj pitę oliwą, po czym włóż do nagrzanego piekarnika (180 stopni z termo-obiegiem). Piecz ok 50 minut.

Pita będzie gotowa, gdy wierzch porządnie zbrązowieje. Po upieczeniu daj je wystygnąć – zaczekaj godzinę, a najlepiej dwie.

Przechowuj w lodówce, podgrzewaj w piekarniku (pod przykryciem z aluminiowej folii).

SMACZNEGO!